بیکار نمی شود نشست. صدای کاروان را بشنوی و کاری نکنی. این همه ستاره، این همه ماه. مگر می شود نادیده شان گرفت در پهنه ی شب سیاه. مگر شب و تاریکی معنا دارد اگر نور بیفشانند و تو ببینی. ببینی و بعد آن وقت بنشینی و کاری نکنی. یا فراموش شان کنی. مگر می شود؟

غوطه باید خورد. غرق باید شد. کاری باید کرد. چرا که معصومیت و زیبایی نگاه «آقاسیدیعقوب سلیمانی» را نمی توانی نادیده بگیری و محوش نشوی. یا «آقا» دلش برای «صیاد» تنگ شده باشد و تو نه. یا «سیدمصطفی سلوکی» بنویسد: «من عاشقم؛ ولی نه عاشق دنیا یا همسر، بلکه من عاشق حسینم.» این را بشنوی و تو هم عاشق نشوی؟ مگر می شود؟

حالا که به این جا رسید بگذار برایتان بیشتر بگویم؛ از روزی که «آقا» آمد گیلان و «حسین املاکی» مان را قهرمان نامید. قبل ترش به خاطر «سیدجلال نورمحمدی» یک بار آمده بود لنگرود و یا عکس مظلومانه «شهید هادی ثنایی مقدم» را توی اتاقش داشت و هرگاه که به آن می نگریست متاثر می شد «آقا» خودش گفته که با این ستاره ها می شود راه را پیدا کرد.

آری، مجموعه ای را آماده کرده ایم که این روایت ها و خیلی از روایت های شنیدنی دیگر در آن آمده. و سرشار از نور و زیبایی های زندگی است. چرا که روزمرگی ها ما را از درک معنای حقیقی زیستن دور کرده است. دغدغه مان شده غم نان و حفظ جان. افق دیدمان کم شده و کمرنگ. چیزی را گم کرده ایم و متوجه هم نیستیم. عادت کرده ایم به کم قناعت کنیم و به آن ها که بالاترین و بهترین را خواستند هم توجه ای نداریم. یا اگر هم داریم قانع شده ایم به همان اندک. در حد عکسی و نامی و شاید یادواره ای. اما ستاره کارش درخشیدن است و باید که رد این نور را بگیریم و برویم و درک مان از زندگی را بازتعریف کنیم. مطمئنا می شود.

این مجموعه درباره شهداست، -آن ها که خدا نکند روزی بیاید که دیگر شنیدن نام شان برایمان تکراری شده باشد- و به صورت سالنامه ای مزین به مطالب خواندنی از شهدا، امام شهدا، «آقا»ی شهدا و بزرگان دیگر. سالنامه ی سال جدید یعنی .۱۳۹۳ با هر مناسبتی، مطلب و روایت و عکسی ناب انتخاب شده تا روزهای سال جدید را با شهدا بگذرانیم. باشد که مقبول افتد.

سررسید ۹۳ گل های سپید، تقدیم به همه شمایی که رهرو راه شهدایید.

این سالنامه در چهار جلد مختلف به چاپ رسیده است؛
1- طرح ولایت

2- طرح شهید حمیدرضا نظام

3- طرح شهید حسن رضوان خواه

4- طرح شهید سیدیعقوب سلیمانی